Esta noticia vien d'Aragón. Ye sobre la Llei de Llingües d'esa comunidá.
Pero n'Aragón, la reacción, formada pol PAR y el PP, echa p'atrás la denominación de "catalán" y de "llingua" (por "modalidá llingüistica", y la primera por "llingua aragonesa propia del area oriental").
Eso suéname tanto a lo del gallego-asturianu.... Qu'agora ye eonaviegu... y si non fala del occidente...
Pero ye la hestoria de siempre. El "divide y vencerás". Actualmente dentro del territoriu peninsular del estáu español esisten 7 llingües, a saber:
-El gallegoportugués (pero que pa Galicia y Castiella y Lleón va ser gallegu, p'Asturies Gallego-asturianu y pa los territorios fronterizos va tener, asegún, dellos nomes.
-L'asturllionés: asturianu o llionés.
-Vascu.
-Aragonés.
-Aranés (occitanu).
-Catalán (pero pa Valencia valencianu, y p'Aragón llingua oriental).
Val. Si namái fora'l nome, entós tanto daba. Pero tres el nome, como siempre, hai otres coses. Y son coses como'l francimientu del troncu llingüísticu por mor de les llendes y les alministraciones polítiques, la diferenciación entre llingües (en base a una idega política), y l'aisllamientu de les variantes llingüístiques dientro de los diversos territorios, en base otra vuelta más, a un criteriu puramente políticu.
Colo que la diferencia ente catalán y valencianu, ente asturianu y llionés, ente catalán y "llingua oriental aragonesa" o gallegu, portugués y gallego-asturianu básase nun criteriu políticu más que n'otra cosa.
Pero ¡atención! Aquellos miesmos criterios usaos pa xebrar catalán en valencianu, catalán y llingua oriental aragonesa nun sedrán válidos d'aplicase cola sétima llingua peninsular del estáu español: El castellán. Esi nun conoz de dialectos nin de fragmentación, por más que tea por ver si un porteño se pueda entender con un mexicanu o con un malagueñu, castizos, esos sí.
Poro, equí volvemos tener otro criteriu políticu: el castellán nun conoz d'eses xebres autonómiques. El falar andaluz ye'l mesmu que'l falar murcianu, l'estremeñu o'l de Madril o Valladolid o Palencia. Pero, posiblemente, la distancia dialectal real, esto ye, puramente llingüística, sía mayor qu'ente un falante d'Alicante y otru de Xirona.
Buó, la hestoria de siempre. Asina qu'amiguinos, hai qu'andar aliellos col tema ésti llingüísticu tamién, que non too ye pensar na situación colonial que s'avecina a España (y Italia... y como nun tean agora sollertes, Francia).
Nenhum comentário:
Postar um comentário