El presidente del Principáu, aquel que nunca ta, acaba beber la copaya de la Paz con un políticu d'Angola. Ello foi que los d'Angola abrienon un consuláu n'Asturies, y fonon todos camín d'ehí a la espicha. La verdá ye qu'hai coses que nunca nun se pierden.
Y cómo non, nesa perdióse otra bona oportunidá, d'estrechar llazos de la manera más natural que pueda haber: Cola llingua. Pero non col castellán esi que glayen que falen cientos y cientos de millones de persones. Nin col asturianu, por muncho que preste y que teamos n'Asturies. Pero si nun mestu d'ámbos, sí, na otra llingua prestosa asturiana d'Asturias y d'otros cientos de millones de persones mundu alantre: El gallego-asturianu, el gallegoportugués.
Home, yá sé qu'esi nun ye'l perfil universal del presidente. Nun nos engañemos, tamos n'Asturies que ye un país con una clas política (y los que los voten) de pacones. Poro, ehí nun hai esa ocurrencia d'ermanar Asturies con Angola a través de la llingua, y muncho menos d'usala nel actu.
Pues nada, otra oportunidá perdía p'Asturies
Nenhum comentário:
Postar um comentário