Bon artículu + Rafael Correa

Vicenç Navarro ye una cabecina. Esti domingu tien asoleyao esti artículu nel diariu Público.


Puff. Asturies y España cada día se paecen más, y polo malo. La crisis yá se fai dalgo sistémico y estructural. Y ello marca'l discursu políticu. Anque ye verdá que cambian los mayor domos: n'España visten col tabardu'l PP y n'Asturies col de la FSA, pero...

Porque los dos tán acabando colo público. En Madril la sanidá público ta esbarayándose. Y dende'l Gobiernu d'España retruquen con una contradicción: Mentres tenemos los meyores profesionales (...cásique del mundu) per otra banda son los menos indicaos pa opinar sobre la xestión de la mesma pol so desconocimientu.

Na educación vi ayer nun programa de TV a unes madres faciendo un calandariu eróticu pa pagar el tresporte de los sos fíos camín de la escuela. La ruta, que faen los neños dende casa a la escuelina. Pero, ai non, l'Estáu aprofita con subvenciones l'estudiu nes instituciones privaes y concertaes.

Tan llevando a lo público al colapsu, día a día.


Cataluña, que se quier xebrar del Estáu Español. Tovía toi viendo tol correo-spam que se fixo del boicot a productos vascos y catalanes (sobre too). Y de tanto dir el cantaru a la fonte acabó rompiendo.

Mui dao esti país a boicots fatonos y pataletes infantiles. Y, agora panriba lleguen los escoceses solicitando a Londres un referendum semeyáu al que piden los catalanes... y Londres concede.

L'Estáu Español, incapaz énte la crisis, sumíu polos recortes económicos, ensin solución dala, ta un poco a veles venir. Los capataces tán salvando la situación a les enerxétiques, les constructores (ú por cierto siempre rescampla la constructora pública asturiana SEDES cómo mal mayor, por ser precisamente pública y nun tar en manes del capital autóctonu o alóctonu, que pal casu...), les empreses financieres...

Y pa min lo peor son los desagospios. Cuando queda la xente albentestate porque nun puede pagar unas hipoteques, qu'en fin. Había igual que-ys char un güeyu, pero que manquen bien cuando l'Estáu rescata a la banca, y esta va contra'l ciudadanu. Lo qu'afita qu'esti ye un país al serviciu del capital y non del ciudadanu.


Conque tornando a Vicenç Navarro. Anguaño les oveyes (esto ye, el públicu en xeneral, yo y tu, amigu llector que tas lleendo esto) tamos siguiendo un procesu d'indignación nunos casos y de mieu n'otros. Así, hai xente a la que-y choca yá un discursu socialdemócrata, como'l de Vicenç Navarro. Y nun digamos la xente qu'echa les manes a les vidayes porque-y paez cotrasistémicu, por tar alienaos dafechu, y tener tan interiorizáu'l discursu del poder y los medios que yá lo creen too.



Y nesto, apaez Rafael Correa, presidente del Ecuador. Nuna entrevista con Ana Pastor paez que-y entró la zuna de que los periodistes tán al serviciu del xefe, del dueñu. Y conste que pa min Correa perdió les formes, llamando "Anita" a la periodista. Pero foi prestosu llueo cuando volvió a preguntar por ella; porque foi'l nuevu partíu nel Gobiernu del Estáu el que la mandó a la p... cai. "Desque s'inventó la imprenta, la llibertá d'espresión ye del dueñu de la imprenta".

Gran frase.