14 de nov. de 2011

El Peñón ye un peñón

¡Cúmo-y presta al Dóberman exercer de nacionaliegu! Lo que pasa yía qu'agora vei camín de Madril ya xúbe-y el fervor, conque cumo agora yía asturianista ya, por supuesto, españolista -lo cual presta- pues entós tira pa los dos llaos.

Él, de la qu'anda por provincias agora da-y por poner el monu patrioteiru ya agora pide prehí Xibraltar, la colonia inglesa na Península Ibérica.



A min talo me da la verdá. Por min que lu lleven, si tanto-ys presta ya-ys pruye. A min que conste que nun se me perdéu nada prehí. Ya a la mayoría d'Europeos que nun sían españoles tampouco-ys da muncho más aquello, ya que tamién dicen: "¡Cuoñu! ¿Nun tienen n'España Ceuta ya Melilla, ho?" Entós prehí solidaridá, cero.

Ai non, pero yía que son cousas estremadas, porque Ceuta ya Melilla nun son colonias, sinon Ciudades Autónomas, cousa distinta. Anque bono, en Xibraltar tampouco papanon a Franco, conque bon avíu-ys fizo aquello de ser británicos.

Pero sí ho, el Dóberman anda prehí esprecetáu, llen de fervor patrioteiru... Sona que lo próximo vei ser pidir colocar l'aigla nel escudu español. You nun séi, pero yía lo que podamos ver nas próximas eleiciones, si sal Sotres escoyíu pa Presidente del Estáu Español.

Nós, yá tenemos el nuesu peñon, el Cabu Peñes. Ou tamién ta Xixón, que tien Cimavilla, que nun deixa ser una especie de Peninsulina. Ou Tinéu, que yía un peñón tamién, sobre too pol fríu.



You garraba al Dóberman ya mandábalu pa Xibraltar, pa colos monos, a facer recaos. ¡Hala!

Nenhum comentário:

Postar um comentário